Ένα από τα τελευταία διατροφικά σκάνδαλα της χώρας, αυτό με το
ηλιέλαιο, έφερε στην επικαιρότητα το γνωστό δίλλημα ελαιόλαδο ή
σπορέλαιο. «Μα φυσικά το ελαιόλαδο» θα προλάβουν ν’ απαντήσουν οι
περισσότεροι και μάλλον θα έχουν δίκαιο.
Η θρεπτική αξία του «υγρού χρυσού», όπως ονομάζουν το ελαιόλαδο από την αρχαιότητα, υπερτερεί σε όλα τα υπόλοιπα φυτικά έλαια. Οι σύγχρονες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το ελαιόλαδο προάγει την υγεία και θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής μας.
Το ελαιόλαδο είναι το έλαιο που λαμβάνεται από τους καρπούς του
ελαιόδεντρου με μέσα μηχανικά και επεξεργασία φυσική, χωρίς να αλλοιώνεται η σύστασή του. Τα σπορέλαια προέρχονται από την επεξεργασία των ελαιούχων σπόρων και ανήκουν στις κατηγορίες των ελαίων και των λιπών. Τα κύρια σπορέλαια είναι το σογιέλαιο, το αραβοσιτέλαιο και το ηλιέλαιο και παράγονται από την επεξεργασία των αντίστοιχων σπόρων.Η μεγάλη διαφορά τους είναι στη σύσταση των λιπαρών οξέων. Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν υψηλή βιολογική αξία έναντι των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, στα οποία είναι πλούσια τα σπορέλαια. Μάλιστα η αναλογία τον πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στα σπορέλαια αυξάνει την χοληστερόλη και συγκεκριμένα την κακή χοληστερόλη, αλλά επιβαρύνει και με άλλους τρόπους την ανθρώπινη υγεία.
Το ελαιόλαδο αποτελεί τη βάση της μεσογειακής διατροφής, στην οποία έχουν αποδοθεί πολλά οφέλη ως προς την ανθρώπινη υγεία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα τόσο στον τομέα της διατροφής, όσο και στον τομέα της ιατρικής. Το ελαιόλαδο είναι το πιο ωφέλιμο φυτικό έλαιο, γεμάτο αντιοξειδωτικές ουσίες, μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία, ιδιαίτερα λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.
Γενικότερα το ελαιόλαδο βοηθάει:
• Στη μείωση της «κακής» χοληστερόλης (LDL) στο αίμα.
• Στην διατήρηση των επιπέδων της «καλής» χοληστερόλης (HDL).
• Στην μείωση των τριγλυκεριδίων στο αίμα.
• Στην πρόληψη της φραγής των αρτηριών και κατά συνέπεια των καρδιαγγειακών παθήσεων.
• Στη ρύθμιση του σακχάρου στα άτομα που έχουν σακχαρώδη διαβήτη.
• Στη θεραπεία του έλκους του στομάχου και δωδεκαδάκτυλου.
• Στην πρόληψη του καρκίνου.
Μπορώ να καταναλώνω όσο θέλω;
Πράγματι οι περισσότεροι γνωρίζουμε πλέον τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου και τη σημασία του για την επίτευξη μιας ισορροπημένης και υγιεινής διατροφής. Ωστόσο, από τον χρυσό κανόνα της διατροφής του ‘παν μέτρον άριστον’ δεν ξεφεύγει ούτε το ελαιόλαδο. Όπως όλα τα έλαια, έχει αρκετές θερμίδες. Συγκεκριμένα ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο μας δίνει περίπου 45 θερμίδες. Μπορούμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε πόσο επιβαρύνουμε θερμιδικά το γεύμα ή την σαλάτα μας εάν προσθέσουμε πολύ ελαιόλαδο. Δεν είναι τυχαίο ότι η αυξημένη κατανάλωση λίπους από τη διατροφή σχετίζεται διεθνώς με το πρόβλημα της παχυσαρκίας. Επομένως, μπορούμε και πρέπει να απολαμβάνουμε τη γεύση και τις ιδιότητες του ελαιόλαδου στο καθημερινό μας γεύμα, αλλά να θυμόμαστε ότι το «κλειδί» της υγιεινής διατροφής είναι η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
Η θρεπτική αξία του «υγρού χρυσού», όπως ονομάζουν το ελαιόλαδο από την αρχαιότητα, υπερτερεί σε όλα τα υπόλοιπα φυτικά έλαια. Οι σύγχρονες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το ελαιόλαδο προάγει την υγεία και θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής μας.
Το ελαιόλαδο είναι το έλαιο που λαμβάνεται από τους καρπούς του
ελαιόδεντρου με μέσα μηχανικά και επεξεργασία φυσική, χωρίς να αλλοιώνεται η σύστασή του. Τα σπορέλαια προέρχονται από την επεξεργασία των ελαιούχων σπόρων και ανήκουν στις κατηγορίες των ελαίων και των λιπών. Τα κύρια σπορέλαια είναι το σογιέλαιο, το αραβοσιτέλαιο και το ηλιέλαιο και παράγονται από την επεξεργασία των αντίστοιχων σπόρων.Η μεγάλη διαφορά τους είναι στη σύσταση των λιπαρών οξέων. Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν υψηλή βιολογική αξία έναντι των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, στα οποία είναι πλούσια τα σπορέλαια. Μάλιστα η αναλογία τον πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στα σπορέλαια αυξάνει την χοληστερόλη και συγκεκριμένα την κακή χοληστερόλη, αλλά επιβαρύνει και με άλλους τρόπους την ανθρώπινη υγεία.
Το ελαιόλαδο αποτελεί τη βάση της μεσογειακής διατροφής, στην οποία έχουν αποδοθεί πολλά οφέλη ως προς την ανθρώπινη υγεία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα τόσο στον τομέα της διατροφής, όσο και στον τομέα της ιατρικής. Το ελαιόλαδο είναι το πιο ωφέλιμο φυτικό έλαιο, γεμάτο αντιοξειδωτικές ουσίες, μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία, ιδιαίτερα λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.
Γενικότερα το ελαιόλαδο βοηθάει:
• Στη μείωση της «κακής» χοληστερόλης (LDL) στο αίμα.
• Στην διατήρηση των επιπέδων της «καλής» χοληστερόλης (HDL).
• Στην μείωση των τριγλυκεριδίων στο αίμα.
• Στην πρόληψη της φραγής των αρτηριών και κατά συνέπεια των καρδιαγγειακών παθήσεων.
• Στη ρύθμιση του σακχάρου στα άτομα που έχουν σακχαρώδη διαβήτη.
• Στη θεραπεία του έλκους του στομάχου και δωδεκαδάκτυλου.
• Στην πρόληψη του καρκίνου.
Μπορώ να καταναλώνω όσο θέλω;
Πράγματι οι περισσότεροι γνωρίζουμε πλέον τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιόλαδου και τη σημασία του για την επίτευξη μιας ισορροπημένης και υγιεινής διατροφής. Ωστόσο, από τον χρυσό κανόνα της διατροφής του ‘παν μέτρον άριστον’ δεν ξεφεύγει ούτε το ελαιόλαδο. Όπως όλα τα έλαια, έχει αρκετές θερμίδες. Συγκεκριμένα ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο μας δίνει περίπου 45 θερμίδες. Μπορούμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε πόσο επιβαρύνουμε θερμιδικά το γεύμα ή την σαλάτα μας εάν προσθέσουμε πολύ ελαιόλαδο. Δεν είναι τυχαίο ότι η αυξημένη κατανάλωση λίπους από τη διατροφή σχετίζεται διεθνώς με το πρόβλημα της παχυσαρκίας. Επομένως, μπορούμε και πρέπει να απολαμβάνουμε τη γεύση και τις ιδιότητες του ελαιόλαδου στο καθημερινό μας γεύμα, αλλά να θυμόμαστε ότι το «κλειδί» της υγιεινής διατροφής είναι η ποιότητα και όχι η ποσότητα.
Μύθοι και πραγματικότητα
• Είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από τα υπόλοιπα έλαια (σογιέλαιο, καλαμποκέλαιο, ηλιέλαιο). Αυτός ο μύθος, πιθανότητα έχει προκύψει εξαιτίας της μεγαλύτερης ρευστότητας των σπορέλαιων, λόγω του δυνατότερου αρώματος και της εντονότερης γεύσης του ελαιολάδου ή λόγω της έξυπνης διαφημιστικής προώθησης των σπορέλαιων ως ‘ελαφριά λάδια’. Στην πραγματικότητα, αυτό που ισχύει είναι ότι όλα τα έλαια έχουν την ίδια θερμιδική αξία. Όλα τα έλαια δίνουν 9 θερμίδες ανά γραμμάριο. Επομένως, δεν γλιτώνουμε θερμίδες εάν επιλέξουμε κάποιο σπορέλαιο για τη μαγειρική μας. • Άλλος ένας μύθος, που μάλλον έχει προκύψει εξαιτίας της μεγαλύτερης ρευστότητας των σπορέλαιων και της λιγότερο έντονης γεύσης τους, είναι ότι τα σπορέλαια είναι πιο εύπεπτα από το ελαιόλαδο. Στην πραγματικότητα, η αφομοίωση του ελαιόλαδου από τον ανθρώπινο οργανισμό είναι πολύ μεγάλη. Μελέτες έδειξαν ότι ο βαθμός αφομοίωσης του ελαιόλαδου μπορεί να φτάσει το 98%, στοιχείο που εξασφαλίζει ότι ο οργανισμός μας είναι σε θέση να απορροφήσει το μεγαλύτερο ποσοστό των θρεπτικών συστατικών του. Η ικανότητα του οργανισμού μας να πέπτει το ελαιόλαδο θεωρείται πολύ καλή και δεν διαφοροποιείται σε σχέση με τα υπόλοιπα έλαια. Μάλιστα, η σύστασή του σε λιπαρά οξέα, διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής διευκολύνοντας έτσι έμμεσα και την πέψη των άλλων τροφών.
Τι ν’ επιλέξω για τηγάνισμα;
Είναι γεγονός ότι όλα τα λίπη και τα έλαια οξειδώνονται από την επίδραση της θερμοκρασίας κατά το μαγείρεμα και το τηγάνισμα. Η έντονη και προχωρημένη οξείδωση συνδέεται με τη δημιουργία υπεροξειδίων, πολυμερών και προϊόντων διάσπασης των υπεροξειδίων, που αποδεδειγμένα βλάπτουν την υγεία. Ιδιαίτερα κατά το τηγάνισμα που η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή, οι αλλοιώσεις είναι μεγαλύτερες.
Ωστόσο, όλα τα έλαια δεν είναι το ίδιο ανθεκτικά στο τηγάνισμα. Το ελαιόλαδο είναι πιο σταθερό και οξειδώνεται λιγότερο σε σύγκριση με τα σπορέλαια. Τη σταθερότητά του αυτή την οφείλει στη μεγάλη περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαϊκό οξύ) και σε φυσικά αντιοξειδωτικά συστατικά, όπως η βιταμίνη Ε. Η ανθεκτικότητά του λοιπόν το καθιστά την καλύτερη επιλογή ακόμα όταν πρόκειται να τηγανίσουμε. Μην ξεχνάτε όμως ότι όσες περισσότερες φορές τηγανίζουμε το ίδιο λάδι, τόσο αλλοιώνουμε τα χαρακτηριστικά του και φορτώνουμε τον οργανισμό μας με επικίνδυνες ουσίες.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε, οτι μπορούμε περιστασιακά να απολαμβάνουμε τα τηγανητά φαγητά, προτιμώντας όμως το ελαιόλαδο για το τηγάνισμα και αλλάζοντας τακτικά το λάδι που τηγανίζουμε.
Τα σπορέλαια συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια, λόγω του χαμηλότερου κόστους τους, σχεδόν κατά κανόνα, στα εστιατόρια και τις ταβέρνες για το τηγάνισμα διαφόρων τροφών έχοντας καταλάβει πλήρως την θέση που παραδοσιακά κατείχε το ελαιόλαδο. Επί πλέον επαναχρησιμοποιούνται πολυάριθμες φορές, μέχρις εξάντλησης τους, σε βαθμό τέτοιο που να εγκυμονούνται σοβαροί κίνδυνοι στην υγεία από την διάσπαση τους σε καρκινογόνες ουσίες.
Πηγή http://www.nline.gr/
• Είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι το ελαιόλαδο έχει περισσότερες θερμίδες από τα υπόλοιπα έλαια (σογιέλαιο, καλαμποκέλαιο, ηλιέλαιο). Αυτός ο μύθος, πιθανότητα έχει προκύψει εξαιτίας της μεγαλύτερης ρευστότητας των σπορέλαιων, λόγω του δυνατότερου αρώματος και της εντονότερης γεύσης του ελαιολάδου ή λόγω της έξυπνης διαφημιστικής προώθησης των σπορέλαιων ως ‘ελαφριά λάδια’. Στην πραγματικότητα, αυτό που ισχύει είναι ότι όλα τα έλαια έχουν την ίδια θερμιδική αξία. Όλα τα έλαια δίνουν 9 θερμίδες ανά γραμμάριο. Επομένως, δεν γλιτώνουμε θερμίδες εάν επιλέξουμε κάποιο σπορέλαιο για τη μαγειρική μας. • Άλλος ένας μύθος, που μάλλον έχει προκύψει εξαιτίας της μεγαλύτερης ρευστότητας των σπορέλαιων και της λιγότερο έντονης γεύσης τους, είναι ότι τα σπορέλαια είναι πιο εύπεπτα από το ελαιόλαδο. Στην πραγματικότητα, η αφομοίωση του ελαιόλαδου από τον ανθρώπινο οργανισμό είναι πολύ μεγάλη. Μελέτες έδειξαν ότι ο βαθμός αφομοίωσης του ελαιόλαδου μπορεί να φτάσει το 98%, στοιχείο που εξασφαλίζει ότι ο οργανισμός μας είναι σε θέση να απορροφήσει το μεγαλύτερο ποσοστό των θρεπτικών συστατικών του. Η ικανότητα του οργανισμού μας να πέπτει το ελαιόλαδο θεωρείται πολύ καλή και δεν διαφοροποιείται σε σχέση με τα υπόλοιπα έλαια. Μάλιστα, η σύστασή του σε λιπαρά οξέα, διεγείρει τις εκκρίσεις της χολής διευκολύνοντας έτσι έμμεσα και την πέψη των άλλων τροφών.
Τι ν’ επιλέξω για τηγάνισμα;
Είναι γεγονός ότι όλα τα λίπη και τα έλαια οξειδώνονται από την επίδραση της θερμοκρασίας κατά το μαγείρεμα και το τηγάνισμα. Η έντονη και προχωρημένη οξείδωση συνδέεται με τη δημιουργία υπεροξειδίων, πολυμερών και προϊόντων διάσπασης των υπεροξειδίων, που αποδεδειγμένα βλάπτουν την υγεία. Ιδιαίτερα κατά το τηγάνισμα που η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή, οι αλλοιώσεις είναι μεγαλύτερες.
Ωστόσο, όλα τα έλαια δεν είναι το ίδιο ανθεκτικά στο τηγάνισμα. Το ελαιόλαδο είναι πιο σταθερό και οξειδώνεται λιγότερο σε σύγκριση με τα σπορέλαια. Τη σταθερότητά του αυτή την οφείλει στη μεγάλη περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαϊκό οξύ) και σε φυσικά αντιοξειδωτικά συστατικά, όπως η βιταμίνη Ε. Η ανθεκτικότητά του λοιπόν το καθιστά την καλύτερη επιλογή ακόμα όταν πρόκειται να τηγανίσουμε. Μην ξεχνάτε όμως ότι όσες περισσότερες φορές τηγανίζουμε το ίδιο λάδι, τόσο αλλοιώνουμε τα χαρακτηριστικά του και φορτώνουμε τον οργανισμό μας με επικίνδυνες ουσίες.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε, οτι μπορούμε περιστασιακά να απολαμβάνουμε τα τηγανητά φαγητά, προτιμώντας όμως το ελαιόλαδο για το τηγάνισμα και αλλάζοντας τακτικά το λάδι που τηγανίζουμε.
Τα σπορέλαια συνηθίζεται να χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια, λόγω του χαμηλότερου κόστους τους, σχεδόν κατά κανόνα, στα εστιατόρια και τις ταβέρνες για το τηγάνισμα διαφόρων τροφών έχοντας καταλάβει πλήρως την θέση που παραδοσιακά κατείχε το ελαιόλαδο. Επί πλέον επαναχρησιμοποιούνται πολυάριθμες φορές, μέχρις εξάντλησης τους, σε βαθμό τέτοιο που να εγκυμονούνται σοβαροί κίνδυνοι στην υγεία από την διάσπαση τους σε καρκινογόνες ουσίες.
Πηγή http://www.nline.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου